C-TAKT#5 dag 1 (17 september): Ine Claes – Francesca Chiodi Latini
01.09.2020
C-TAKT#5 – Dag 1: programma – donderdag 17 september
Ine Claes – Asfaraswecantell
Donderdag 17 september 2020
19u30
C-mine cultuurcentrum
Asfaraswecantell is een transdisciplinaire voorstelling waarbij stem en beweging verweven worden. Het is een performance voor 2 zangers en 2 dansers die elk hun eigen discipline zullen overstijgen. Ine vertrekt in haar werk altijd van het geluid, voor dit werk schreef zij een stemcompositie van 50 min die de fundering vormt voor alle andere elementen als beweging, scenografie/ruimte en licht.
Het werk is een portret van onze “24-on-going” maatschappij, waarbij de invloeden van multitasking en het non-stop bezig zijn op de performer, onderzocht worden. Ine werkt met het combineren van verschillende lagen, als stem, beweging en ruimte, en experimenteert met hoe deze lagen zich tot elkaar verhouden en hoe zij onafhankelijk (of niet) van elkaar functioneren. Door middel van verschillende technieken gaat zij op zoek naar het desoriënteren van performer en publiek, en schept op een absurde en virtuoze manier een eigenaardige wereld van geluid, beweging en ruimte. Zij is niet alleen op zoek naar het portretteren van ons drukke bestaan, maar wil tevens inzoomen op de poëzie van de simpele handeling.
Info & tickets
Vocale compositie & choreografie: Ine Claes // Performers: Maja Jantar, Áine Reynolds, Andreas Halling, Adrián Sánchez Núñez // Lichtontwerp: Gaspar Schelck // Scenografie: Ine Claes & Gaspar Schelck // Geluidsingenieur: Marc Doutrepont // Assitent transcriptie/musicale begeleiding: Mathieu Calleja // Dramaturgie: Sara Jansen // Fotografie: Sara Claes // Een kamikamka productie // Een coproductie van C-TAKT en De Bijloke Muziekcentrum // Met de steun van Workspacebrussels, Halolalune Productions, WALPURGIS/deFENIKS en L.A.R.D.
Francesca Chiodi Latini – Jardin Poilu
Donderdag 17 september 2020
20u45
C-mine cultuurcentrum
Jardin Poilu is een witte tuin van herinneringen.
Geïnspireerd door de kale arctische toendra roept JARDIN POILU een landschap van boomloze natuur op: een desolaat stuk van een wereld dat zo wit als sneeuw, en zo koud als ijs aanvoelt. Tijdens de korte zomers kleuren pluizige, distelachtige bloemen dit landschap, waarin de herinneringen van drie absurde broers en zussen verschijnen en verdwijnen. Ze leerden lopen, verkennen en overwinnen de barre omstandigheden van hun thuisland, soms samen, soms gescheiden. In hun herinneringen duiken fragmenten op uit hun kindertijd: het comfort en de warme genegenheid van het gezin, de momenten die samen in harmonie worden doorgebracht, de kleine conflicten, het door elkaar praten, het geplaag en de spelletjes. Alledaagse momenten worden afgewisseld met poëtische beelden, die de toeschouwer meenemen op een reis die een tastbare realiteit met abstractie verweeft.
