Biography
Francesca is een performer en choreograaf die momenteel gevestigd is in Antwerpen. Na haar studies hedendaagse dans in Turijn en Parijs, verhuist ze naar België, waar ze in 2017 afstudeert aan het Koninklijk Conservatorium van Antwerpen. Momenteel is ze als danseres te zien in The Sea Within van Voetvolk/Lisbeth Gruwez.
Haar opleiding is steeds verweven met creatieve werkprojecten en persoonlijke choreografische creaties. In Parijs treedt ze op voor Corinne Lanselle in het choreografische concert Room 83 (2013). In 2014 creëert Francesca haar eerste solo PRIMARI. Deze solo wordt gepresenteerd op verschillende festivals in Europa: SOLOCOREOGRAFICO, Turijn (IT), IX FESTIVAL INTERNACIONAL DE SOLOS DE DANçA CONTEMPORANEA, Lissabon (P), DANCE FESTIVAL INGOLSTADT 2014, Ingolstadt (D). Daarna sluit ze zich aan bij Batucada van Marcelo Evelin, te zien in het Kunstenfestivaldesarts 2014. In 2015 engageert ze zich voor het project Atlante del Gesto van Virgilio Sieni Company, uitgevoerd in de Prada Foundation in Milaan (IT). Een jaar later, in 2016 componeert ze haar tweede solo AMARYLLLIS. Met dit werk is ze finaliste van de BCDC Brussels Contemporary Dance Competition.
Het concept van haar eerste puur choreografische groepscreatie, JARDIN POILU, heeft ze eerder gepitcht op Roel Verniers Prijs 2017, in kader van Het TheaterFestival in Brussel.
Foto: Pieter Desmet
In residentie Jardin Poilu
01.01.2020 – 01.01.2020
JARDIN POILU is een interactieve dansvoorstelling geïnspireerd op het landschap van de Arctische toendra.
Het publiek wordt uitgenodigd om de geluidsinstructies van een klankschaal te volgen. Tijdens de voorstelling spreekt de klankschaal tot het publiek. Een maal het geluid van de schaal betekent “ogen gesloten” en twee maal het geluid betekent “ogen geopend”. Op deze manier wordt de aandacht en perceptie van het publiek geleid door de choreografie. Dit in wisselwerking met de mogelijke keuzes van de toeschouwers om te kijken of niet te kijken.
De performatieve ruimte biedt een prachtig en wisselbaar platform voor de choreograaf om aan een nieuwe realiteit te bouwen. Een realiteit die wegglijdt van het gewone en op de een of andere manier tastbaar en betrouwbaar wordt voor het publiek. Poëzie is wat de regels van deze nieuwe wereld bepaalt: herinneringen als fragmenten van het leven en natuurlijke fenomenen glijden in een absurde en zeer heldere sfeer in elkaar over. Ze zijn op een authentieke en unieke manier met elkaar verweven.
De extreem koude en desolate witte ruimte omringt en nodigt het publiek uit tot een individuele – toch gemeenschappelijke ervaring – van de herinneringen aan een absurde familie. De familie wordt fotografisch voorgesteld en bewegend door elkaar geschud. De sfeer, de lucht en de omgeving worden bepaald door een gedetailleerde melange van natuurlijke elementen en menselijke interactie, verrijkt door textuur en diepte.
De warmte, de nabijheid en het primordiale aspect van de familie als tegenpool van de ijskoude, stekelige en wijd open afstanden zorgen voor een contrast van emoties in de ruimte, die het oog van de toeschouwer gidsen en ontroeren. JARDIN POILU is een Arctische tuin waarin de bloemen harige en stekelige jeugdherinneringen zijn. Herinneringen die door de performers op een expressieve manier worden teruggevonden.
