Biography
Nico Boon is een theaterauteur pur sang. Hij studeerde aan het RITS en speelde onder andere in ‘Het moment waarop we niets van elkaar wisten’ van Ruud Gielens (Kaaitheater), ‘Langzaam hondsdol de wereld inschieten’ van Action Malaise en ‘The Walk’ van Irma firma. Verder werkte hij ook mee aan ‘Als, Dan’ en’ A L’attente du Livre d’Or’ in de KVS en regisseerde hij bij Theater Antigone ‘Buurman’ (2008) en ‘Gezongen Zeer’ (2009), waarvoor hij ook telkens de tekst schreef. Monty engageerde hem voor het Schrijversgevang in 2009 waarbinnen hij de alfa versie schrijft van deze tekst. Door polyfoon, weerbarstig, expliciet op dialogen gericht werk, verwerft hij een aparte positie in het theaterlandschap.
Meer info
Foto: Denis Van Laeken
In residentie Komt op/Gaat af
17.09.2018 – 28.09.2018
Kan men de drijfveren van andere mensen begrijpen? Valt een leven überhaupt te reconstrueren? Of tasten we in het duister als we iets over andere mensen willen weten? Man Komt Op / Just For One Day is een queeste naar de grenzen van (het vertellen van) een verhaal.In 2002 vond Nico Boon op een rommelmarkt een boek met twee beklijvende foto’s. Aan het einde van de Tweede Wereldoorlog dekt een vrouw in een huiskamer haar twee vermoorde kinderen toe. Een Noord-Koreaanse soldaat bekijkt het afgehakte hoofd van een vijandige soldaat. Beide foto’s leggen momenten vast die moeilijk met woorden te beschrijven vallen en werden genomen door fotografe Margaret Bourke-White.Deze foto’s vormen het vertrekpunt van Man Komt Op / Just For One Day. Wat is het verhaal achter de beelden? Hoe komt het dat de fotografe zo’n gruwel vastlegt? De zoektocht naar het leven van Bourke-White zet Boon op het spoor van een groter verhaal waarin verschillende levens met elkaar verweven worden. Ook Ignace Guillotin, de uitvinder van de guillotine, Gregory Hemmingway, zoon van de bekende auteur, Sheherazade, de vertelster uit Duizend-en-één-nacht en de Franse politicus Dominique Strauss-Kahn maken deel uit van Man Komt Op / Just For One Day. Op die manier maakt Boon een collage die iets essentieels zegt over wat het betekent om mens te zijn in de 21ste eeuw. Voor het eerst sinds lang staat hij zelf op de scène en ontdekt hij als speler de mogelijkheden van zijn eigen teksten.
