Aan de hand van verscheidene media observeer ik mijn omgeving. Ik rafel daarmee het landschap uit om er dieper in door te kunnen dringen. De keuze een bepaald medium te gebruiken komt voort uit de zin me te concentreren op een aspect uit het geheel. Zo gaat het me bij het tekenen met potlood op papier om lijnen, richtingen, contouren, terwijl fotografie me in staat stelt kleur en de werking van licht nader te bestuderen. Binnen mijn performance Kanttekeningen toonde ik aan dat voor mij het werken als danser en choreograaf ook een vorm van tekenen is, en ging ik dieper in op zowel de verschillen als gelijkenissen tussen dat tekenen met mijn lichaam in de ruimte en het tekenen op papier.

Een volgende, in 2017 ondernomen stap, was het creëren van objecten en andere ruimtelijke beeldelementen waarin die verschillende bevindingen samenstromen. Deze elementen vormen geen eindpunt, ze zijn gemaakt om als basis te dienen voor een nieuw landschap, een landschap waarin ik op zoek wil gaan naar iets dat mij essentieel lijkt, iets dat ik hoop te vinden door te plaatsen en te verplaatsen, te schuiven en te verschuiven, ergens op het raakvlak tussen bijna niets en net te veel, ergens tussen wildernis en compositie, tussen ogenschijnlijk chaotisch en schijnbaar gecomponeerd.