Geen acteur te bekennen in de performance-installatie van Kevin Trappeniers; de hoofdrollen in Ellipsis zijn weggelegd voor geluid en licht. Het werk maakt deel uit van een tweeluik waarin hij de relatie mens en techniek, en de daaruit voortvloeiende miscommunicatie, onderzoekt. Het is jammer dat Trappeniers wel erg weinig aanknopingspunten geeft om het werk te duiden.

Een pluk mensen staat, zit en ligt verspreid over de gestripte theatervloer en ondergaat de verstilde, abstracte compositie van licht (ontwerp: Laurence Halloy) en geluid (Gasper Piano). Er staan enkele objecten: een lege monitor, een aantal strak gesponnen snaren, veel (soorten) lampen, maar wat in eerste instantie vooral opvalt is een in volume en intensiteit toenemende geluidsomgeving van ruis en storingsgeluiden.

Ellipsis, dat in het kader van het driedaagse Beyond the Black Box in de Brakke Grond in Amsterdam is te zien, is een zeer uitgesponnen performance, die afwisselend aangenaam en zeer onaangenaam is om te ondergaan.

(…)

Lees de volledige recensie op de Theaterkrant.