Biografie
Nikima Jagudajev is een Oostenrijks/Oezbeekse choreograaf, geboren in de VS. Hun op processen gebaseerde, collaboratieve praktijk kijkt naar sociale vormen; sociale relaties als ruimtelijke relaties en hoe we ons op bevredigende en bedachtzame manieren samenvoegen. Met de choreografie van het spel als kader worden performers (Conduit) en bezoekers (Arrivor) opgenomen in een spel met een open einde. De wereld wordt opgebouwd door een groep kunstenaars die de speelplaats vormgeven met elementen als live muziek, eten, een spel verzamelbare kaarten, geheimen en danschoreografieën. Deze elementen werken als informele uitnodigingen om zich op verschillende manieren in te mengen. Ze verleggen de aandacht te en bieden agency en ontologische transformatie. Net als 3-dimensionale Massively Multiplayer Online Role-Playing Games (MMORPG) is deze mythopoeïsche wereld zowel serieus als speels, betoverd met betekenis en vol met mods. Iemands ervaring wordt bepaald door de formele eigenschappen van het spel en door de interactie van verschillende interpreterende subjectiviteiten. Performers en bezoekers delen dit glibberige universum.
Het werk van Jagudajev heeft vorm gekregen in onder meer een solo-tentoonstelling in Bergen Kunsthall (Noorwegen), WIELS (Brussel), Shedhalle (Zürich), Kurimanzutto (Mexico City), Centre d’Art Contemporain Genève, The Whitney Museum of American Art, MoMA PS1 en het Rockbund Art Museum (Shanghai), maar ook in het kader van Material Art Fair’s Immaterial (Mexico City), 89+ in LUMA/Westbau (Zürich), kunstenfestivaldesarts (Brussel) en als onderdeel van de Biënnale van Marrakech (Marokko). Die ontving in 2016 een DanceWeb-beurs en keerde terug om les te geven bij ImPulsTanz in 2017. Toekomstige shows omvatten een tentoonstelling in Accelerator (Stockholm), Centre Pompidou Parijs als onderdeel van MOVE festival, Mumok (Wenen) en Dhaka Art Summit (Bangladesh) evenals optredens op KAAP’s Dansand Festival (Oostende) en Enter Art Fair (Kopenhagen).
Gepubliceerd werk van Jagudajev omvat “The Backstreet Boys” als onderdeel van Bergen Kunsthall’s Speculative Histories text commission platform (2021) en mede gepubliceerd door Karmaklubb*, “Relations of Unpredictable Encounters” in het Movement Research Performance Journal (2017) en “the landscape thinks itself in me” in Asad Raza’s Root Sequence. Mother Tongue (Walther König, 2018).
In residentie Basically
01.01.2023 – 01.01.2023
Basically is een doorlopend live-project van Nikima Jagudajev. Het is een process-based corpus van werk dat met elke iteratie transformeert. Het heeft de vorm aangenomen van een tweedaagse performance, een opnamestudio, een residentie, een schoolplein, een picknick op het strand en een zes maanden durende tentoonstelling. Bij elke uitnodiging verandert niet alleen de context, maar ook de inhoud, omdat nieuwe mensen met nieuwe input worden uitgenodigd in het proces. Jagudajev is geïnteresseerd in sociale vormen; sociale relaties als ruimtelijke relaties en hoe we samenkomen op een betekenisvolle en bedachtzame manier. Die noemt hun procesmatige samenwerkingspraktijk re-schooling, samenkomen en devoties delen. Een reconstructie van wat zo velen van ons – sommigen meer dan anderen – als kind is ontnomen: gelach in de gangen tussen de lessen, versieringen in kluisjes en geheimen in de kleedkamers. Re-schooling vereist de inbreng van veel artistieke deelnemers, die met elkaar hun meest gepassioneerde zelf delen, relationele draden naaien en sterke banden opbouwen met zichzelf en anderen.
Door de choreografie van het spel als kader te gebruiken, worden performers (Conduit) en bezoekers (Arrivor) opgenomen in een spel met een open einde. Het opbouwen van de wereld wordt ondersteund door een groep kunstenaars die de speeltuin vormgeven met elementen zoals live muziek en ableton soundscapes, eten, een kaartspel met de naam POWDER, Arcane Clothing, “crits” – kunstkritiek die orakel wordt – niet-lineaire danschoreografieën die in zichzelf vouwen en ongeplande tijd die ruimte laat voor onvoorziene gebeurtenissen. Deze elementen werken als informele uitnodigingen om op verschillende manieren aan de slag te gaan, waardoor de aandacht verschuift en er ruimte ontstaat voor agency en ontologische transformatie. Deze mythopoeïsche wereld is zowel serieus als speels, betoverd met betekenis en vol mods. Iemands ervaring wordt bepaald door zowel de formele eigenschappen van de spelomgeving als de interactie tussen verschillende subjectieve interpretaties. Performers en bezoekers delen dit glibberige universum, maken en hermaken de omgeving; een socialiteit van verschil.