Polz with Soulz is een guerilla-actie op initiatief van regisseur en kunstenaar Gorges Ocloo. Een idee waar hij al sinds 2010 mee rond loopt. Als regisseur houdt Gorges ervan om mensen alledaagse dingen opnieuw te laten ontdekken. Om alledaagse dingen te veranderen. Er zijn meer kanten aan een vierkant dan vier kanten.

In de nacht van 17 op 18 juni gebeurde er iets op de Genkse wegen – een guerrilla – actie waardoor u, als weggebruiker, plots, op uw vertrouwde of minder vertrouwde route, verrast zal worden. Meer nog, u zal er niet meer naast kunnen kijken, naast deze Polz with Soulz. Niet langer onopvallend en geheim maar prominent en in het oog springend… staan ze voortaan langs de Genkse wegen te blinken in hun artistieke jasje.

“Polz with Soulz” is een project van Gorges Ocloo waarbij verkeersveiligheid op een artistieke en originele manier wordt benaderd. Flitspalen worden tegenwoordig massaal langs wegen geplaatst, erop lettend dat ze weinig zichtbaar zijn voor automobilisten. Het sensibiliseringsgehalte ontbreekt als het ware. Met dit concept wil Gorges Ocloo hier verandering in brengen. Om de aandacht net wel te vestigen op de flitspalen, zullen een aantal exemplaren in Genk voorzien worden van nieuwe bekleding.

Deelnemende artiesten

Meer info en beeldmateriaal vindt u hier.

Gorges Ocloo

Initiatiefnemer en curator van dit project Gorges Ocloo maakte zelf ook een ontwerp. Hij vertrok vanuit een tekening die hij jaren geleden maakte samen met Nathalie Gybels. Zijn ontwerp werd The Kiss gedoopt.

Ankus

Ankus is een pseudoniem. Voor iemand die af en toe zonder verleden en zonder toekomst wil kunnen creëren en in de wereld zetten. Simpelweg,in het hier en nu. Zodat het werk helemaal op zich kan staan.

Anti-camouflage

“Anti-camouflage” is een eenvoudige oplossing voor een eenvoudig probleem. Als een autobestuurder een flitspaal al van héél ver kan zien en daardoor vertraagt, komt dit de verkeersveiligheid ten goede. Iedereen wint.Gebaseerd op bestaande camouflagepatronen uit het leger, breekt “anti-camouflage” met het verstoppertje spelen door haar ongebruikelijke,opvallend felle kleuren. De patronen krijgen nu plots een speelse en luchtige associatie, zonder de confrontatie met de snelheidsduivel uit de weg te gaan.

Sam Billen

Sam Billen is een audiovisueel kunstenaar met specialisatie in de animatiefilm/animatiekunst. Als illustrator geëvalueerd tot 2D-animatiefilmer en de lijn van zijn fascinatie voor frame per frame beeldmanipulatie doorgetrokken tot in de Stopmotionkunst onder het bewind van Toon Loenders. Samen met Bob Thissen en Diren Agbaba startten ze recentelijk het audiovisueel collectief ‘Slammer!’. Zijn afstudeerproject ‘O KUKU’ (2017) was een publieke walk-trough beleving waarin animatiefilm het dragend medium vormde en in dialoog trad met de ruimte (een zeecontainer), een project wat ondersteund werd door de stad Genk en C-mine.Sam kenmerkt zich op visueel vlak als stylist/designer en werkt zowel aan kortfilms (The Origin of Sound – film van Paul Driessen en Toon Loenders, PROSPERO – film van Toon Loenders) als aan installaties voor exposities (The Artist’s Studio -Z33).

Perspectiefklimmers

Zijn ontwerpen voor de flitspalen zijn vooral illustratief en buiten het aansprekende visuele karakter ervan hebben ze weinig opgelegde betekenis. Er werd vooral met perspectiefregels gewerkt en gemanipuleerd waardoor de palen elk, letterlijk, een transformatie ondergaan.

Diren Agbaba

Diren Agbaba, Masterstudent Documentaire film aan de Luca School of Arts in Genk. Samen met Toon Loenders, Sam Billen en Bob Thissen vormen zij het collectief ‘Slammer’, waarmee ze audiovisuele creaties de wereld in sturen. Met cinematografie als zijn focuspunt, probeert hij opeen respectvolle en kritische manier verhalen te vertellen over zijn medemens. Zijn doel is steeds dezelfde; een begripvollere wereld, waar ze als gelijken naast elkaar kunnen staan.

Bladgoud & Pixelboom

De ontwerpen die hij maakte zijn gebaseerd op de stelling dat ze voor een debat moeten zorgen. Het draait hier dan ook niet om esthetica, eerder probeer hij het aandachtspunt dat deze palen vormen te gebruiken om mensen te provoceren en een debat uit te lokken. Tegelijkertijd moet het een meerwaarde zijn voor de mensen van onze interessante stad. Jarenlang is Diren actief geweest met hiphop; als leefwijze, cultuur en expressievorm. Als kritische blik op de ‘bling-bling’ raps van veelartiesten besloot hij dan ook om een flitspaal in bladgoud te bekleden. Goud staat echter ook voor rijkdom, succes, decadentie, maar ook voor kitsch… Pixelboom is enerzijds een jeugdsentiment, opgewakkerd door de kubistische vormen van een flitspaal, waarbij hij moest denken aan de lo-fi videospelletjes van vroeger. Anderzijds een manier om op ludieke wijze iets te zeggen over het verdwijnende groen in onze steden.

Toon Loenders

Beeldenmaker, animatiefilmer, beeldmanipulator, schilder, fotograaf en eerder bekend van het legendarische productiehuis Kladaradatch! met onder andere totaalconcepten en stopmotion-films voor televisieprogramma’s maar ook internationale artistieke en commerciele AV-realisaties en nog recenter met het zelf opgerichte Slammer!Collectief. Met Slammer! vormt toon Loenders een collectief van audiovisuele kunstenaars. Binnen hun medium zoeken ze en vinden ze steeds opnieuw vormen en stijlen die hun zienswijze voelbaar en zichtbaar maken. Het resulteert in visuele events en vertellingen die op een andere manier animatie en film benaderen en zo met andere kunstvormen en het publiek in dialoog gaat. De artistieke aanpak van die drager in relatie tot het filmbeeld. Alles in een typische en persoonlijke stijl.

Crashpaal & Pitspaal

“Met het project Polz with Soulz beoogde ik in de eerste plaats een eerder humoristische aanpak.De houten flitspaal met de zaag erin en het bordje,“Niet zagen vertragen” net als de bijeen geplette auto, samengehouden door een spanvijs met de woorden “ Geflitst of bijeen gepitst” ging de mist in:door beperkingen ivm de ruimtelijke elementen en het weglaten hiervan, kreeg dat concept een eerder directe en realistische uitstraling. De realiteit van een bijeen geplette auto, zonder spanvijs erbij,krijgt een heel andere betekenis en uitstraling.Zonder te provoceren krijgt de kijker een impressie die confronterend kan zijn. Waarom ook niet?

Oznur Ozturk

Öznur Özturk (Genk, 1989) woont en werkt in Genk, en creëerde de laatste jaren een gevarieerd tentoonstellingsparcours bestaande uit video’s, fotografie, mixed media en tekst. Ze studeerde in 2015 af als Master in de Beeldende Kunsten/Fotografie aan LUCA, School of Arts in Genk. Dat zelfde jaar sleepte ze de Wanatoe publieksprijs in de wacht en werd geselecteerd voor talrijke tentoonstellingen zoals Europalia Turkije en het kunstfestival in Ulbeek. Heel wat publicaties, gedrukt en online [o.a. in Snor] werden aan haar werk gewijd.

Animal

Öznur Özturk zoekt steeds vernieuwing in haar werk. Een mooi evenwicht zoeken tussen landschap, natuur en mens is zeer belangrijk. De flitspalen hebben een centrale rol in ons leven net zoals de dieren die rondom ons leven. Om het onzichtbare in beeld te brengen is er gekozen voor macro fotografie.

Johan Bruninx

Johan Bruninx geeft op geheel eigen wijze invulling aan het begrip ‘duurzaamheid’. Zijn designfilosofie heeft te maken met het onmogelijke samenbrengen, creatie en recreatie. Actie en reactie. Het mixen van vroeger en nu. Of het nu gaat om hoorns uit wax of een vlinder uit staal Bruninx speelt met materiaal en techniek als kunst met design.

Blauw

Het boze oog is een blik waarvan geloofd wordt dat hij anderen letsel kan berokkenen en zelfs in staat is om iemand te doden die erdoor getroffen wordt. In het volksgeloof hebben mensen met helderblauwe ogen een ongeluk brengende blik.Een evenzeer ‘blauw oog’ wordt geacht als tegenmiddel te werken en de boze blik af te wenden. Een nazar is een amulet in de vorm van een oog, die volgens het Helleense volksgeloof zou beschermen tegen het boze oog. Dit amulet komt in het hele Midden-Oosten voor. Het woord nazar komt oorspronkelijk uit het Arabisch (نظر ) en betekent”blik”.

Rogier Rensen

Rogier Rensen is geboren in Nijmegen in 1979. Hij groeide op als schipperskind. Geïnspireerd door deze ambachtelijke omgeving studeerde hij Houtbewerking en Restauratie, Beeldende Kunsten (MAD | School of Arts Hasselt) en Meubel-en Productontwerp (VOMO Mechelen).

Guardian & Bluing

Rogier kiest ervoor het werk voor zich te laten spreken.

Ben je benieuwd naar de locaties, klik dan hier. Wil je meer info? Hier kan je de volledige persmap downloaden.

project details

Stel dat er een zwart gat is waar we ons aan het alziend oog van de publieke opinie, van de maatschappij en haar moraal kunnen onttrekken en ongeremd onszelf kunnen zijn, afgepeld van uniformen, codes en predestinatie. Vrij om te zijn, om lief te hebben, om de significant other daadwerkelijk te ontmoeten.

Studio Shehrazade is zo’n plek. Daar vinden twee mannen, van Ghanese en Irakese afkomst, mekaar. Daar sneuvelen de taboes die hen weerhielden. What happens in the Box, stays in the Box. De acteurs/dansers sarren de begrenzing van hun vrijheid.

Hoe beangstigend zijn hun wildste dromen, hoe diep is hun verlangen nu dat tastbaar wordt? Hoe ver of hoe dichtbij geraken ze bij de ander? Hoe groot is de druk van de buitenwereld die hen opwacht en de angst voor de enige getuige van hun ware gelaat, de geliefde ander?

Studio Shehrazade wordt een dans/theatervoorstelling, geïnspireerd op het werk van fotograaf Hashem El Madani die in Beirut een discrete fotostudio runde, waar mensen hun ware aard en geheime fantasieën in beeld lieten brengen. For their eyes only. Studio Shehrazade wil nooit in een stereotiepe benadering van het thema vervallen, maar op een eenvoudige gevoelsmatige manier de issues blootleggen die we met genderdifferentiatie hebben. Studio Shehrazade wil de grenzen aftasten van de perceptie die sommige culturen hebben op homoseksualiteit en wil de fobie en daaruit volgende (gruwel)daden aan de kaak stellen.

project details

Feit 1: sommige dingen zijn onmogelijk. Feit 2: sprookjes bestaan. Feit 3: wie vorig jaar onze brochure zag en ons tot de fantasten rekende bij het openslaan van de bladzijde waar we klassieke muziek aan rap en hiphop koppelden, moest later op zijn of haar stappen terugkomen. De combinatie bleek een torenhoog succes. Feit 4: als B-Classic een grens heeft verlegd, proberen we ze het jaar nadien nog net dat tikje verder te leggen.

In 2019 – zit u lekker? – presenteren wij voor het eerst een – tromgeroffel begeleid door een sample van James Brown – rap-opera! Goed gelezen: een rap-opera.

De jonge Genkse podiumkunstenaar Gorges Ocloo (R.I.T.S.-alumnus die eerder samenwerkte met onder meer Tania Van der Sanden, Hilde Van Mieghem en Manu Riche) werd aangesproken en bereid bevonden tot het schrijven van een scenario. Hij neemt ook de regie op zich. Maarten Lingier, als pianist al herhaaldelijk actief op B-Classic, kreeg de compositorische verantwoordelijkheid over de muziek. Raf Vertessen, een drummer uit Tessenderlo die heden ten dage vanuit New York opereert, is mede-componist en buigt zich over de grooves.

Eén actrice, een rapper, twee klassieke solostemmen en muzikanten uit zowel de klassieke als de populaire muziek (strijkkwartet, contrabas, baritonsax, trompet, en Fender Rhodes bespeeld door Maarten Lingier) brengen een verhaal waarin de excessen van het neo-liberalisme aan de kaak worden gesteld. Bedrijven worden geherstructureerd vanuit de multinationale ivoren toren, mensen op straat gezet en geschrapt als cijfertjes op een blad papier, uit hun functie ontheven, de lijm die een gemeenschap samenhield zonder omzien verwijderd met het oplosmiddel van het grote geld.

Geen ver-van-mijn-bed-show voor wie de recente geschiedenis van Genk een beetje kent.Een rap-opera dus, als feest tot nadenken. Wees erbij, en frons al dansend de wenkbrauwen.

​

project details

“It is an evil voyage, I tell thee. If Ahab has his way, neither thee nor me, nor any member of this ship’s company will ever see home again.”

Gorges Ocloo wilde al langer een voorstelling maken gebaseerd op de literaire klassieker Moby Dick van Herman Melville. Toen hij een aantal jaren geleden in de krant een foto zag van een 11-jarig meisje in haar zondagse jurk, levenloos drijvend in het azuurblauwe water van de Middellandse Zee, begon de puzzel in elkaar te vallen. Wist dit meisje, een van de eerste slachtoffers van een gezonken vluchtelingenboot, vooraf hoe gevaarlijk haar reis zou zijn? En zou de immer zwijgende, als exotische ‘barbaar’ geportretteerde Queequeg aan boord van de Pequod zijn gestapt, mocht hij op voorhand geweten hebben dat kapitein Ahab uit was op een roekeloze wraakmissie.

Voor de bewerking van Moby Dick klopte Ocloo aan bij de Nigeriaanse schrijver Ben Okri. Die herwerkte Melvilles tekst tot een magisch-realistisch verhaal over de kloof tussen macht en onmacht, hoog en laag, rijk en arm. Een verhaal dat zich afspeelt nadat de boot gezonken is. In een poëtische en toverachtige wereld, geïnspireerd door voodoo en animistische vertellingen. Een plek waar alles kan. Waar Ahab en Queequeg voor het eerst met elkaar van gedachten wisselen, los van status en ego, los van het materiële, puur en naakt.

Op scène staan Josse De Pauw en de Zuid-Afrikaans sopraan Nobulumko Mngxekeza-Nziramasanga. De muziek wordt geschreven door componist Dominique Pauwels. Verwacht je aan een jazzy opera, swingend en energetisch, over de nood aan toenadering in een alsmaar meer polariserende samenleving.

‘It is an evil voyage, I tell thee. If Ahab has his way, neither thee nor me, nor any member of this ship’s company, will ever see home again.’ 

project details