“It is an evil voyage, I tell thee. If Ahab has his way, neither thee nor me, nor any member of this ship’s company will ever see home again.”

Gorges Ocloo wilde al langer een voorstelling maken gebaseerd op de literaire klassieker Moby Dick van Herman Melville. Toen hij een aantal jaren geleden in de krant een foto zag van een 11-jarig meisje in haar zondagse jurk, levenloos drijvend in het azuurblauwe water van de Middellandse Zee, begon de puzzel in elkaar te vallen. Wist dit meisje, een van de eerste slachtoffers van een gezonken vluchtelingenboot, vooraf hoe gevaarlijk haar reis zou zijn? En zou de immer zwijgende, als exotische ‘barbaar’ geportretteerde Queequeg aan boord van de Pequod zijn gestapt, mocht hij op voorhand geweten hebben dat kapitein Ahab uit was op een roekeloze wraakmissie.

Voor de bewerking van Moby Dick klopte Ocloo aan bij de Nigeriaanse schrijver Ben Okri. Die herwerkte Melvilles tekst tot een magisch-realistisch verhaal over de kloof tussen macht en onmacht, hoog en laag, rijk en arm. Een verhaal dat zich afspeelt nadat de boot gezonken is. In een poëtische en toverachtige wereld, geïnspireerd door voodoo en animistische vertellingen. Een plek waar alles kan. Waar Ahab en Queequeg voor het eerst met elkaar van gedachten wisselen, los van status en ego, los van het materiële, puur en naakt.

Op scène staan Josse De Pauw en de Zuid-Afrikaans sopraan Nobulumko Mngxekeza-Nziramasanga. De muziek wordt geschreven door componist Dominique Pauwels. Verwacht je aan een jazzy opera, swingend en energetisch, over de nood aan toenadering in een alsmaar meer polariserende samenleving.

‘It is an evil voyage, I tell thee. If Ahab has his way, neither thee nor me, nor any member of this ship’s company, will ever see home again.’