Biografie
Hüseyin Umaysiz is geboren in 1969 te Turkije. Daar heeft hij zijn kinderjaren doorgebracht en studeerde af in 1992 aan de unief in Istanbul, richting Economie. In datzelfde jaar startte zijn professionele loopbaan in de theaterwereld als acteur. In de jaren ’90, toen het verboden was in Turkije om de Koerdische taal of cultuur bloot te stellen aan de samenleving, heeft Huseyin jaren gewerkt in het landschap van Koerdisch Theater. Hij schreef theaterteksten en heeft meerdere stukken geregisseerd. Dit zorgde ervoor dat hij in 1999 in België lande als politiek asielzoeker.
Al snel pikte hij de draad op en werd tewerk gesteld bij de Koerdische Televisiezender, in Denderleeuw, binnen de redactie Kunst en Cultuur. Hier was hij tijdens de jaren 2001-2006 schrijver en regisseur van series voor kinderen/volwassenen en reporter bij nieuwsuitzendingen. Huseyin Umaysiz zet zijn passie voor kunst en theater verder als artistieke leider bij Theater Antract. Zowel in Brussel als Limburg, heeft hij meerdere ateliers Cinema en Theater gegeven. In 2017 regisseerde hij “Hou vast! Laat los!”, een theaterstuk waar toneel en performances samen smelten en maakte hij zijn entree in de Vlaamse professionele theaterwereld. In 2018 trekt hij met dit stuk naar meerdere theaterzalen in Limburg, Antwerpen en Amsterdam.
Hij is gefascineerd door en onderzoekt de effecten van performances waarbij het lichaam onder druk komt te staan, trillingen die geluiden worden, verplaatsingen van tijd-ritme en rituelen.
Foto: Pedro Morato
In residentie Davul
01.01.2023 – 01.01.2023
DAVUL (trommel) is een van het oudste instrument sinds ons bestaan, de oertijd.
De thymus is een orgaan die bij zoogdieren te vinden is tussen het borstbeen en de luchtpijp in het voorste ruimte tussen beide longen. De thymusklier is een van de belangrijkste organen in het immuunsysteem. De thymus zorgt voor de eliminatie van ongewenste auto reactieve klonen. Daarnaast produceert het hormonen o.a. thymosine dat ons immuunsysteem stimuleert. Het communicatiemiddel om cellen op te leiden. Laatste onderzoekresultaten vertellen ons dat die hormonen ook verantwoordelijk is voor het tevredenheids- en geluksgevoel bij mensen. Om deze “geluk hormonen” te produceren is een simpele beweging genoeg, namelijk kloppen op onze borst. Zoals de apen of de homo sapiens deden of nog steeds doen, om te communiceren.
Hoe kunnen we onze acties, dagelijks leven en communicatie als sociaal wezen begrijpen?
Geen enkele referentie waar ik naar teruggreep om deze fundamentele vraag aan te pakken, kon mijn angst en onbehagen wegnemen. Ik vond geen holistische conclusie om de wereld te bevatten. De structuren en verwijzingen die in de loop van de geschiedenis door de mens werden gecreëerd, zijn altijd gebaseerd op het vorige denksysteem, en hebben de vorming van het volgende systeem verzekerd. Elke universele waarde die wordt gevormd en geaccepteerd, vormt een lijn naar de volgende historische fase.
Deze gedachte bracht Hüseyin terug naar het begin van het menselijk bestaan, het eerste moment waarop de mens zichzelf en anderen begint te definiëren. Hij ging op zoek naar de eerste manier waarop dit gebeurde. Wat was het eerste contact tussen ons en het leven? Wat wilden we eerst? Welke structuren en referenties vormden we eerst?
Het is uiteraard niet mogelijk om terug te keren naar het moment waarop we onszelf identificeerden met ons bewustzijn. Maar is het niet mogelijk om toch te proberen terugkeren naar een essentie, en de van daaruit gecreëerde referenties te onderzoeken?
Zo kwam hij uit bij de basis van alle leven: het universum als verzameling trillingen.
In DAVUL zullen we trillingen in verschillende frequenties voor een publiek zichtbaar maken en onderzoeken hoe dit het bewustzijn van ons mens-zijn veranderd. Dit zullen we doen op verschillende manieren, vertrekkende vanuit verschillende soorten vibraties: de vibratie van trommel, stem, lichaam en beeld. Door trillingen hoorbaar en zichtbaar te maken, willen we de initiële afspraken tussen ons als mensen en de natuur terug oproepen en herdefiniëren. Communicatie wordt heruitgevonden, we gaan als het ware in discussie met het verleden.
De davul
Om de universele frequenties zichtbaar, hoorbaar en voelbaar te maken en als het ware terug te keren naar het eerste fundamentele besef van het bestaan, het eerste contact met de wereld, kiezen we de davul als partner voor Hüseyin als performer. De davul is een organisch percussie-instrument uit Turkije, dat nog steeds in zijn oorspronkelijke vorm en functie wordt gebruikt; een grote trom bestaande uit twee vellen en een houtconstructie. Tijdens de performance gaat de davul in dialoog met de stem, fysiek materiaal, beelden en bewegingen van het menselijk lichaam.
Installatie Christoph De Boeck
Dit alles gebeurt temidden van een interactie met een installatie van Christoph De Boeck. Een achttal ijzeren platen wordt in een halve maan rond de davul geplaatst. Het zijn machines die beweging en geluid genereren en net als de davul vibreren. Hoe dichter je een plaat nadert, hoe meer de plaat vibreert en hoe luider hij klinkt. Zo kunnen performer en platen via beweging een geluidsperformance creëren. Het onderzoek dat ik als performer doe met mijn lichaam en de davul, wordt vertaald naar de platen en de ruimte, en op die manier verbreed.
De vibraties van de davul en de ruimtelijke installatie combineren we met verschillende communicatie methodes die de mens doorheen de geschiedenis heeft ontwikkeld: van beweging (body dance, halay) tot beeld (fysieke sculpturen met de davul, Chladnipatronen, foto- en videoprojectie), klank en niet-verbale taal (dengbejs, morse code).
