Choreografie van licht en duisternis voor 4 performers.

In R É V E R B É R E R zijn dans en licht met elkaar verweven. Ik beschouw dit project als een territorium voor experimenten, tegelijk visueel, choreografisch, poëtisch en soms absurd. Ik stel me het voor als een plek waar we twijfelen aan wat we zien, met een bijzondere belangstelling voor de gewaarwordingen die zowel fysiek als emotioneel door het licht worden verschaft.

Het licht is hier het uitgangspunt, zijn aanwezigheid bepaalt wat we wel of niet zien. Hoe en wat zien we? Wat kunnen we niet zien? En wat is het dat ons soms verblindt? Hoe creëert licht ruimtes voor dans en omgekeerd hoe het lichaam ruimtes van licht kan creëren?

We zullen voor de ogen een onderdompelingstijd voorstellen door middel van visualisatie, deze oefening zal werken als een introductie tot wat later op het podium zal worden onthuld. De onderdompeling is een uitnodiging aan het publiek om hun waarnemingstoestand te veranderen en zowel op een concrete als symbolische manier het bliksemproces bij te staan.

Ik ben altijd gefascineerd geweest door de gebaren van de lichttechnici die de spots afstellen. Door de lichtbronnen te verplaatsen, hun projectiehoeken te veranderen en met hun aanwezigheid te spelen, is het een manier om te handelen naar standpunten en dus naar subjectiviteit. Om deze reden zal het verlichtingsapparaat mobiel zijn en fysiek worden gemanipuleerd door de artiesten op het podium.

Op het podium vormen we een groep met meerdere gezichten, een gemeenschap van verblinde mensen, een extravoyante clan met een scherp gevoel voor details, of zelfs als lichttherapeuten die het lichaam en het licht vieren. We geven een glimp van de regels van onze choreografische spellen, zodat we als toeschouwers genoodzaakt zijn ons af te vragen: wat hebben we echt gezien?

Ik ben erg geïnspireerd door de geschiedenis van verlichting in theater, met name door schaduwgrafie, een kunst die in de 19e eeuw opkwam en bestond in het maken van schaduwen met de handen door ze voor lichtbronnen te plaatsen. Met een veronderstelde voorliefde voor magie, zullen we de codes van deze kunst verdraaien en illusies laten verschijnen die het lichaam met het licht verbinden.

In mijn werk vind ik het leuk dat verschillende lagen elkaar overlappen, op de een of andere manier vergelijkbaar met het leven.Met woorden zeggen wat je wel en niet ziet, is een manier om jezelf in de wereld te plaatsen en je eigen wereld een naam te geven. Aan de hand van audiodescriptie, een techniek die in eerste instantie bedoeld is voor blinden of slechtzienden, zullen we door middel van woorden dansen laten verschijnen, deze dans vanuit verschillende hoeken laten zien en verdraaien.

R E V E R B E R E R is een ruimte die zorgt voor de nuances, waar de lichamen het licht en de schaduw reflecteren, een plek die onze schaduwkanten erkent en niet afstand doet van harmonie.