Biografie
Andvig is opgeleid in de beeldende kunst en Mandrescu heeft een achtergrond in klassieke muziek. Ze werken sinds 2019 samen, waarbij ze elkaar vooral hielpen met hun individuele praktijk, voordat ze in 2021 samenwerkten om het stuk The Two Seasons te ontwikkelen. De kracht van hun samenwerking is hun vermogen om de kennis en ervaringen die ze hebben vanuit hun respectievelijke vakgebieden te combineren. Dit heeft geleid tot de huidige ontwikkeling van het werk Hacking Wagner.
Kjersti G. Andvig studeerde in 2003 af aan de Nationale Kunstacademie in Oslo. Als kunstenaar neemt haar werk vaak de vorm aan van langdurige verplichtingen aan situaties die volledige persoonlijke toewijding vereisen. Ze had solotentoonstellingen in Rekord, Oslo, Triangle, Marseille, en Akershus Kunstsenter, Lillestrøm, en haar werk was te zien in groepstentoonstellingen waaronder ‘Lights On’ in het Astrup Fearnley Museum, Oslo, de Carnegie Art Award tentoonstellingen in 2010 en het Lofoten International Art Festival, 2011.Identiteit, macht en wetenschappelijke nieuwsgierigheid zijn alomtegenwoordig in Andvigs werk. Haar projecten worden niet beperkt door een bepaald medium, of het nu sculptuur, film of geluid is, want het is het project zelf, de ideeën en de vragen die worden gesteld, die de keuze van het medium bepalen.
Ioana Mandescu is een in Roemenië geboren geluidskunstenaar en muzikant. In de afgelopen jaren ontwikkelde ze voorstellingen die geluid, film en dans samenbrachten. Ze werden gepresenteerd in België – Bozar Opening Night, Polen – FAMA Festival en Iran – Contemporary Music Festival in Teheran. Als geluidskunstenaar maakte ze deel uit van groepstentoonstellingen in Gouvernment, KASK in Gent en Zuiderpershuis in Antwerpen. Ze speelde live sets op MixTree – Amsterdam, Atlantikwall Nocturne – Oostende en La Senne – Brussel, OnderStroom – Antwerpen. Ze werkte samen met NTGent als geluidseditor en geluidsopnemer. Mandrescu onderzoekt het menselijk lichaam en door de mens gemaakte geluiden door middel van opnames die later worden gebruikt om meer-kanaals geluidsinstallaties te creëren.
Meer info
In residentie Hacking Wagner
13.03.2023 – 24.03.2023
Hacking Wagner is een meer-kanaals geluidsinstallatie die Richard Wagners opera Die Meistersinger von Nürnberg wil nabootsen met behulp van vooraf opgenomen samples van menselijke spraak. Het uitgangspunt is de stem van Wikileaks-oprichter Julian Assange, maar de volledige cast bestaat uit 30 verschillende mensen. De gesampelde stem van Assange vormt het hele orkest en een van de zeven hoofdpersonages. De rest van de cast, solisten en koren, wordt vervangen door andere beroemde en voor het verhaal relevante personen.
Achtergrond
Het oorspronkelijke stuk gaat over een jongeman die het gezag uitdaagt, in naam van de passie. De hoofdpersoon van de opera, Walter, is brutaal en naïef, sommigen zullen zelfs zeggen arrogant, en denkt een heel systeem te kunnen overwinnen door de gevestigde regels te breken. Niet anders dan onze hoofdpersoon, Assange. Alsof hij door de misdaden van enkele van ’s werelds machtigste staten bloot te leggen en aan te dringen op het recht van het publiek op toegang, ook dacht dat hij letterlijk de hele wereld kon veranderen. De geopolitieke en pers-ethische gevolgen van Wikileaks en de huidige situatie van Assange hebben ernstige vragen opgeroepen over de vrijheid van meningsuiting en de idealen van de Verlichting. Idealen die lang fundamenteel zijn geweest voor de identiteit van het Westen – zijn nu weer in het spel. Wagner en Assange zijn allebei mensen met wie velen een ambivalente relatie hebben en die in sommige kringen nog steeds als zeer controversieel worden beschouwd. Niettemin hebben beiden baanbrekend werk verricht op hun respectieve gebieden en belangrijke bijdragen geleverd aan het grotere “menselijk archief”. Intellectueel, muzikaal en politiek. Gemeenschappelijk voor beiden is dat hun werk deels is overschaduwd door hun persoon en kritiek, die niet altijd terecht is geweest. Beiden kunnen ook op verschillende manieren worden gelezen als ‘belichamingen’ van komende verschrikkingen.
Ten slotte is het stuk Wagners enige komedie, wat duidelijk tot uiting zal komen in de keuze van de hedendaagse personages en het verhaal dat tussen hen ontstaat.
Methode
Alle elementen van de opera worden vervangen door geluiden, woorden en zinnen. Het stuk bestaat uit 21 verschillende instrumenten, 60 leidmotieven (melodieën die gedurende het hele stuk herhaald worden), 6 verschillende koren en 7 hoofdpersonages.
Om de noten voor de instrumenten te vervangen, maken we toonschalen op basis van medeklinkers gevolgd door een klinker. Voor sommige scènes zullen we ook toonladders maken die nummers, gelach, plaatsen, namen, enz. gebruiken. In de huidige fase gebruiken we ongeveer 20.000 unieke clips.
