Biografie
Layla Önlen vond haar roeping in het theater op latere leeftijd, waar de feministische en activistische kracht in haar een eindbestemming herkende. Ze bouwde in een versneld traject van coaching, repetities en voorstellingen een carrière op als actrice en performer. Haar verlangen om dieper te gaan bracht haar naar de Toneelacademie Maastricht, waar ze in 2023 afstudeerde met de locatievoorstelling OverLeven.
Haar werk, getypeerd als beeldend, esthetisch, filmisch en rakende humor, draagt een voelbare maatschappelijke en universele urgentie. Na haar afstuderen toerde ze door Turkije en Bagdad, waar ze eerdere producties, met name Hou Vast! Laat Los! en Gilgamesh vertaalde van het Nederlands en speelde in het Turks. Layla’s werk wordt versterkt door haar fascinatie voor materialen zoals textiel, linten en plastic, die zij inzet om de performer aan te vullen en haar verhalen kracht bij te zetten. Ze tast hierbij graag het grensgebied af tussen verschillende disciplines.
Foto: Üzüm Derin Solak
In residentie HOU VAST! LAAT LOS!
27.01.2018 – 28.01.2018
“Hou vast! Laat los!” is een theaterstuk, waar toneel en performances samen smelten. De tekst van de twee monologen, komt uit het boek “Vrouwenverhalen”, geschreven door Deniz Kaptan. Het gemeenschappelijke van deze verhalen? Leven in een samenleving waar mannen heersen, vastgeklemd tussen verantwoordelijkheden en eigen wensen, en de moeilijkheden des levens die dit met zich meebrengt. De plaats waar ontevredenheid niet genoeg is om voor verandering te zorgen… soms omwille van luiheid, soms door angst en soms puur door koppigheid. Bovenal omwille van de vicieuze cirkel waarin ze zijn gevangen en die hen afhankelijk heeft gemaakt tot het oneindige. Deze vrouwen-verhalen, zijn een soort van geheim dat men alleen deelt met onbekenden. Niet om medelijden op te wekken, eerder om alles uit te kotsen. Er broeit iets in hen, klaar om over te koken en uit te barsten. In hun wereld waar mannen domineren is het “de zottigheid” die de vrouw overheerst. Hierdoor ontstaan bovennatuurlijke situaties die ondanks alles doen glimlachen.
In residentie Navelband
03.03.2025 – 16.03.2025
In haar werk onderzoekt Layla hoe persoonlijke verhalen zich kunnen vertalen naar universele, gedeelde ervaringen. Met een diepgewortelde fascinatie voor textiel en rituelen vormt het rode lint een terugkerend element in haar praktijk. Dit materiaal, dat zowel verbindt als begrenst, loopt als een rode draad door haar artistieke traject.
De kiem voor haar fascinatie voor het rode lint werd gelegd in een autobiografisch moment: als bruid, vlak voor haar vertrek uit het ouderlijk huis, werd driemaal een rood lint om haar middel omgord – een handeling vol traditie en betekenis. Vijfentwintig jaar later, tijdens haar opleiding aan de Toneelacademie Maastricht, dook dit lint opnieuw op in haar werk. Wat begon als een scenografisch element op het podium, groeide uit tot een dragend symbool in performances, installaties en een autobiografisch werk van 100 meter lint: Bismillah.
In 2025 verdiept ze zich verder in de verbindende kracht van dit materiaal met Navelband, een experimenteel artistiek onderzoek naar de relatie tussen individu en collectief. Hoe kunnen we verbinding aangaan zonder onze eigenheid te verliezen? Kan een eenvoudig object als een lint een brug slaan tussen mensen, ruimte en herinnering?
Binnen Navelband werkt ze intuïtief en multidisciplinair – beeldend, performatief en interactief. Individueel én met diverse groepen verkent ze hoe linten als scenografisch en spelmateriaal ingezet kunnen worden om nieuwe vormen van verbinding te creëren. Dit onderzoek vindt plaats in verschillende contexten: van de black box tot de publieke ruimte en de natuur.
Haar artistieke praktijk vertrekt vanuit het geloof dat kunst een middel is tot transformatie, zowel voor de maker als voor het publiek. Door autobiografische elementen te verweven met universele thema’s, creëert ze werk dat uitnodigt tot ontmoeting en dialoog. Elk nieuw project bouwt voort op het vorige, steeds met dezelfde intentie: het blootleggen van wat ons bindt, zonder dat we onszelf verloochenen.
