Lydia McGlinchey

Biografie

Lydia McGlinchey is geboren in Sydney, Australië en woont momenteel in Brussel. Ze is danseres en performancemaker. Ze weeft ook textiel, dat ze gebruikt als scenografie.

Ze studeerde vijf jaar aan P.A.R.T.S., waar ze haar MA in choreografie en dansopleiding behaalde. Lydia heeft met Alix Eynaudi samengewerkt aan haar project Noa+Snow, gepresenteerd in Tanznacht Berlin en Wien Modern. Daarnaast heeft ze bijgedragen aan de laatste publicaties van het boek/​catalogus Noa+Snow, dat werd gelanceerd in het Oostenrijkse Museum voor Volkskunst in Wenen en werd uitgegeven door BOM DIA BOA TARDE BOA NOITE. Ze trad op in The Honey House van Nathan Ooms, dat werd geselecteerd voor Het theaterfestival en werd gepresenteerd op het Gentse Internationale Festival in CAMPO, evenals op het Love At First Sight Festival in Antwerpen. Lydia werkte samen met Simon Van Schuylenbergh aan diens project Ne Mosquito Pas dat in 2022 werd gepresenteerd in Decoratelier en De Singel.

In residentie FERAL

Feral is een serie van vier geënsceneerde landschappen die contrasterende verschillende verbeeldingen van lichaam en plaats aannemen. Dit werk nodigt de toeschouwers uit om de transformaties van elk landschap te observeren gedurende de duur van de performance. Tijdens het maken van dit werk werd er veel nagedacht over hoe de iteratie/​presentatie van lichamen en plaatsen individuele en groepsrelaties met de omgeving bemiddelen. Feral werkt daarom aan corrupte, smerige, buitensporige, giftige, monsterlijke, verwoeste, afschuwelijke, gebroken en glamoureuze landschappen.

Dit werk onderzoekt het begrip ​‘lading’ als een manier om de bewegingen en aanwezigheid van het lichaam te stylen. Lydia heeft textielstukken ontwikkeld die worden gebruikt als scenografische objecten, waarbij ze veel aandacht besteedt aan textuur en de productie van verschillende volumes/​perspectieven.

Het podium wordt een leegte, een weelderige stortplaats, een synthetische woestijn, een horizon. De performers worden schreeuwers, afwijkende figuren, levenloze, uitgeholde oppervlakken.

Dit werk maakt gebruik van het potentieel van theater om een ​​ervaring van opschorting te creëren, in plaats van instructie.

project details