Biografie
Maria Ferreira Silva startte haar artistiek parcours op de leeftijd van zes jaar in het lokaal auditorium van haar thuisstad, in de buitenwijken van Lissabon. Ze studeerde af aan het Nationaal Conservatorium van Lissabon en aan P.A.R.T.S. in Brussel. Ze werkt als danser, choreograaf, docent, onderzoeker, mentor en kostuumontwerper, en blijft nieuwsgierig naar andere rollen die haar kunnen verleiden binnen het brede dansveld.
Als danser werkte ze met Willi Dorner, Daniel Linehan, Georgia Vardarou, Radouan Mriziga, Marco Torrice, Anneleen Keppens, Renan Martins de Oliveira, Maud le Pladec, Benjamin Vandewalle en Trajal Harrell, voor wie ze momenteel ook actief is als repetitieleider in Schauspielhaus Zurich. Als docent werkte ze aan het Koninklijk Conservatorium van Antwerpen, Stockholm University of the arts, Charleroi danse en AORCA summer lab.
Maria is een danskunstenaar en definieert haar artistieke praktijk als een levendig ecosysteem waarin verschillende praktijken, rollen en contexten haar engagement met de kunstensector voeden en voortstuwen.
In residentie Wild Explosion of Radical Softness
01.06.2024 – 01.06.2024
Wild Explosion of Radical Softness is een performatieve praktijk die galerijen en buitenruimtes gebruikt als dansstudio en als coöperatieve omgeving. De praktijk behandelt het lichaam als werkmateriaal en een stuk textiel als diens partner, om via beweging begrippen als vorming, transformatie, explosie en niet-lineaire tijd te verkennen. Ze ontleent haar methodologie aan beeldende kunst, om efemere bewegingsschetsen te creëren die resoneren in de ruimte en via het lichaam een levend archief activeren. Zo ontstaat een dans, of een verzameling van dansen, die voortkomt uit een praktijk van doen en denken, die een methodologie voor bewegingsonderzoek op zich vormt. Het zijn dansen die het centrum willen verplaatsen en de periferie willen erkennen, waardoor het lichaam kan transcenderen en verankerd wordt in niet minder dan de kracht van de erotiek, die in haar volle kracht bestaat tussen ‘chaos en de kracht van onze diepste gevoelens’ (Audrey Lorde).
In haar choreografische praktijk onderzoekt Maria de notie van plasticiteit om de verhoudingen tussen levende wezens en dingen te ontrafelen. Ze vat plasticiteit niet alleen op als het vermogen om gelijktijdig vorm te geven en te ontvangen, maar ook als een vorm van expressie en een kwaliteit waaruit relaties kunnen worden gepuurd. Haar werk is beïnvloed door en gestoeld op neurowetenschappen, gender- en queerstudies en posthumanistische theorieën, die zij gebruikt als voeding voor cellen, vloeistoffen, spieren en botten. Wild Explosion of Radical Softness werkt op een retroactieve manier en navigeert door herinneringen en citaten, waardoor de kijker door verschillende temporaliteiten wordt geloodst. Het onderzoek speelt met schaal, perspectief en het (on)zichtbare, om zo de notie van het singuliere en het collectieve te onderzoeken en hun wederzijdse afhankelijkheid te onderstrepen. Het legt de verwevenheid van materie bloot in het antropoceen en wil het collectieve begrip van ruimte-tijd-materie uitdagen.