Ice

Ice is een hybride vorm tussen dans, theater, architectuur en beeldende kunst, ontworpen voor iedereen om zijn eigen verhaal te vinden en te navigeren door tijd, ruimte en zichzelf. Deze tweekoppige solo is een hymne aan onze menselijke conditie door de performer alleen voor een uitgestrekte en complexe wereld te plaatsen.

De beschouwing van levenloze objecten die in de ruimte bewegen of worden bewogen, is een grote inspiratie geweest in mijn artistieke praktijk. Tijd geeft een menselijk karakter aan elk bewegend object. Wij, als kijker, beginnen intenties en verlangens te projecteren op het levenloze door de manier waarop ze worden bewogen. Op Ice kiest Bahar ervoor om met touwen en stoffen te werken, omdat ze op zichzelf en in relatie zeer goed presteren. Ze kunnen tijdelijke architecturen creëren door eenvoudige knopen en/of plaatsing. Ze zijn ook gemakkelijk te vervoeren en met een eenvoudige structuur kunnen we enorme sculpturen maken in elke gegeven ruimte.

Ice is de vaste vorm van water. Het stopt cellulaire afbraak in levende organismen. Zo stopt het de tijd en bevriest alles in een eeuwige jeugd. Ice is een solo voor twee die smelt en in elkaar zakt. Ze putten zichzelf uit in voortdurende beweging terwijl ze verhalen vertellen waar oud en heden naast elkaar bestaan ​​onder behoud van de kou. Ice herinnert ons ook aan waarschuwingen over de toekomst van de planeet, omdat deze elke dag opwarmt. Met dit stuk nemen personages uit verschillende temporaliteiten de diepte in van gemeenschappelijke existentiële zorgen en hopen op inefficiënte acties en zinloze inspanningen. Ice is het resultaat van het verlangen om te overleven, het verstrijken van de tijd te vieren en samen een utopische toekomst voor te stellen.