Veranderde aandachtstoestanden – zoals droomtoestanden en hypnotische toestanden – bieden een ander en breder begrip van visie: door de grenzen van tijd, lichamen, gedachten, herinneringen, ruimten, sensaties en beelden te vervagen of te vervormen, nemen dromen en zogenaamde hallucinaties deel aan een waarnemingservaring die de normen waaraan wij gewend zijn, doorbreekt. Deze ervaringen verstoren de hiërarchieën van het perspectief en de domesticatie van de blik, en maken meer poreuze en meervoudige ervaringen van visie mogelijk. mountains grow unnoticed is een performance die zal bevragen hoe visies te midden van de dingen plaatsvinden. Tijdens het werkproces zullen we onderzoeken hoe onze aandachtsritmes het zien beïnvloeden. We zullen zien beschouwen als een kwestie van tijd. Kan ritme toegang geven tot andere manieren van zien en ons verhouden tot wat we zien?