Met Please (don’t) let me be (mis)understood bevraagt Geert Belpaeme de figuur van de clown. Hedendaagse clownerie wordt veelal gereduceerd tot een spel met versteende vormen en figuren met een bijpassende psychologie. Een typisch voorbeeld is de tragiek van de huilende clown, als melancholische fêtering van de falende mens. Nochtans is clownerie, net als het theater, een performatieve praktijk met een potentieel om bestaande verhoudingen in vraag te stellen.

Geert Belpaeme wil in Please (don’t) let me be (mis)understood terug naar de kern van clownerie. Het wordt een choreografische deconstructie van de figuur van de clown met de bedoeling opnieuw dit rijke potentieel te verkennen. Hij gebruikt clownerie om nieuwe definities te onderzoeken van wat het betekent om mens te zijn: hoe kunnen we een minder agressieve positie innemen te midden van andere organismen, levende systemen, ecosystemen en objecten?

Maar hoe onderzoek je dat in het theater, een plek die net gedefinieerd wordt door de menselijke blik? Hoe kun je niet-menselijke verhoudingen met een menselijk lichaam performen? Geert Belpaeme gelooft dat de clownspraktijk, met haar inherente openheid ten opzichte van ruimtes, objecten, relaties… net daar een opening in biedt.