Currents ontvouwt zich in twee delen, als een duurzame installatie en een performance. De installatie verkent de eenvoudigste vormen, een lijn, omgezet in een lichtsculptuur. Door herhaling definieert het niet alleen ritme, ruimte en licht, maar ook de bewegingen van een danser. Hij zal de bewegende sculptuur ontmoeten en confronteren in een poging om de relatie tussen mens en machine te herconfigureren.

De oorspronkelijke staat van vervreemding wordt geduwd om een ​​poëtisch rijk te bereiken, een gelaagd landschap om in te dromen. Als zodanig willen zowel installatie als performance onze hedendaagse positie onthullen als entiteiten die gedwongen zijn zich aan te passen aan een steeds veranderende wereld, zowel op technologisch als op sociaal-politiek niveau. Hoe gaan we met deze situaties om? Hoe vinden we voortdurend een nieuwe balans in onze eigen omgeving en hoe gaan we hier op grotere schaal mee om?