Het transparante lichaam: over het oprechte lichaam in de actuele portretkunst.

Karel Tuytschaever is al meer dan tien jaar gefascineerd door belichaming en lichamelijkheid in de kunsten. Zijn eigen werk wordt gevoed door de werking van het performerslichaam, de kloof tussen de werkelijkheid van dat lichaam en het tonen ervan in een vormgegeven beeld. Met en door elk werk wordt het kijken naar lichamen continue uitgepuurd en ge(her)definieerd. Wat is de intieme werkelijkheid van een lichaam en hoe maak je het afbeelden ervan op een afgesproken moment van aanschouwen zo zuiver mogelijk?

Dit onderzoek is een kantelpunt waarbij Tuytschaever zijn visie op oprechte belichaming binnen de performatieve kunst wil enten op de beeldende kunsten. Hij wil postmedium exploreren hoe hij tot nieuwe intermediale vormen kan komen om zo zijn visie verder uit te werken en de reikwijdte ervan te onderzoeken.

Hoe komt een oprecht belichaamd portretbeeld tot stand, en wat houdt dat in? De focus van het onderzoek ligt op de weergave van de menselijke figuur binnen de 2D (fotografie, schilder- en tekenkunst) en 3D (beeldhouwen) portretkunst. Tuytschaevers lichaam staat een jaar lang ten dienste van docenten en studenten in het hoger kunstonderwijs in Vlaanderen en van een aantal beeldende kunstenaars die hem zullen portretteren. Interviews met hen en specialisten vormen aanvullend inzicht in techniciteit, visie en lichamelijkheid van het portretteren. Een selectie van deze discipline-brede portrettencollectie cureert Tuytschaever tot een immersieve multimedia-installatie, weg van enig autobiografisch of typologisch parcours. Het lichaam is de centrale, verbindende (f)actor. Daarna en -naast plaatst hij een voorstelling: een oprecht belichaamd zelfportret. Een speciaal ontwikkeld webzine deelt doorlopend zijn ontmoetingen en inzichten.

Beeld: ‘Stefan, 23’, door Leslie Watts (tempera op houten paneel)

Het portret is van de zoon van de kunstenaar. Door te kiezen voor een traditionele techniek en een damast achter het model, wilde Watts dat zijn T-shirt de enige aanwijzing was dat dit een eigentijds beeld is. Omdat moeder en zoon niet meer in hetzelfde huis wonen, zijn enkele uitwisselingen voor de compositie via Skype gebeurd.